خوش معاشرت (خوَشْ / خُشْ مُ شَ / شِ رَ) خوش مجالست. آنکه آداب دوستی و مجلس آرایی داند. آمیزنده. آنکه در دوستی طریق دوستی داند ادامه... خوش مجالست. آنکه آداب دوستی و مجلس آرایی داند. آمیزنده. آنکه در دوستی طریق دوستی داند لغت نامه دهخدا
خوش معاشرت خوش محضر، خوش آمیز، معاشرتی، نیک محضر، نیکومحضرمتضاد: بدمعاشرت ادامه... خوش محضر، خوش آمیز، معاشرتی، نیک محضر، نیکومحضرمتضاد: بدمعاشرت فرهنگ واژه مترادف متضاد